تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که از حمایت خانواده و دوستان خود بهره‌مند هستند در مواقع بحرانی بهتر عمل می‌کنند. با این حال، اگر یکی از دوستان یا عزیزان شما مبتلا به سرطان تشخیص داده شده، ممکن است خود را در موقعیتی بیاید که نمی‌دانید باید چه چیزی بگویید و یا بهترین راه برای کمک رسانی چه چیزی است.
در اینجا نکاتی برای حمایت هر چه بیشتر در صورت تشخیص سرطان گفته شده
شنونده باشید. این مورد در زمانی که عزیزان شما با بحرانی روبرو میشوند که خطرات جانی دارد چالش بزرگی است. سعی کنید بدون قضاوت یا تلاش برای بهتر کردن حال آن فرد شنونده خوبی باشید. این توانایی که بتوانید با عزیز خود در گوشه‌ای بنشینید و به احساست و مشکلات آنها گوش دهید یکی از بزرگترین قدم‌ها را برای تندرستی آن فرد برداشته‌اید
در صورتی که از شما خواسته شد مشورت دهید. به طور معمول دوستان و عزیزان شروع به تحقیق در مورد تشخیص بیماری و روش های مختلف درمانی می‌کنند. این امر هر چند طاقت فرسا اما می‌تواند بسیار مفید باشد. چیزی که مفید نیست این است که بگویید «باید این کار را انجام دهی» یا «بهتر است از این روش استفاده کنید» در عوض بهتر است عزیز بیمار شما بداند که شما تحقیقات خود را انجام داده‌اید و بهراجازه بدهید تا تصمیم بگیرند که آیا میخواهند در این مورد بیشتر بدانند یا خیر.
دانش خود را در مورد سرطان افزایش دهید. از مراکزی که مجموعه ای از مطالب مفید و وبسایت های معتبر که در مورد معالجه سرطان، عوارض و دیگر مطالب مرتبط می‌نویسند اطلاعات کسب کنید
از تصمیمات درمانی عزیزان خود حمایت کنید. با اینکه ممکن است در موقعیتی باشید که می‌توانید نظر خود را به اشتراک بگذارید، در نهایت این بدن و روح عزیز شماست که بار روانی و فیزیکی سرطان را حمل میکند و حمایت از تصمیمات آن ها درست ترین اقدام ممکن است.
فرد مراقبت کننده را در نظر داشته باشید. به طور معمول این فرد همسر، والدین یا فرزند بالغ فرد مبتلا است. فرد مراقبت کنند وظیفه‌های ضروری مانند جابجایی فرد بیمار به مراکز درمان، هماهنگ کردن نوبت با پزشک و مراکز درمانی و فراهم کردن نیازهای فیزیکی و احساسی را بر عهده می‌گیرد. در اقلب موارد، آن ها نقش بسیاری از کارهایی که فرد مبتلا قبل از بیماری انجام میداده را نیز قبول می‌کنند. به همین دلیل فرد مراقبت کننده می‌تواند در بسیاری از این وظایف کمک و همراهی شما را قبول کند.
در ارتباط بمانید. مداوای سرطان می‌تواند زمان بر باشد، و مسیر سرطان همچنان پس از آخرین روز درمان نیر ادامه می‌یابد. افراد دارای سرطان اقلباً این نکته را می‌گویند که دوستان و خانواده مدتی پس از تشخیص اولیه دیگر تماس نمی‌گیرند. سر زدن های متداوم در این مسیر طولانی می‌تواند برای فردی که با سرطان زندگی میکند به طور معجزه‌آسایی مفید و معنادار باشد.
شرایط را عادی نگه دارید. ما معمولا سعی داریم با انجام دادن کارهای مختلف زندگی را برای فردی که در حال گذراندن این مرحله از زندگیست آسان سازیم. این یک راه برای مفید بودن درزمان های درماندگی است. با این حال، به همان اندازه مهم است که به خواسته فرد مبتلا برای بازگشت به حالت «عادی» قبل از ابتلا به سرطان احترام بگذاریم. برای بعضی از افراد، توانایی انجام کارهایی مانند آشپزی و ادامه به فعالیت شغلی می‌تواند این حس که سرطان در حال در بر گرفتن زندگی آنها است را به مراتب کمرنگ تر سازد. ممکن است عزیز شما تمایلی به صحبت در مرود شرایط ابتلای خود نداشته باشد و ایجاد مکالمه هایی که این موضوع را در بر نگیرد می‌تواند مفید باشد.
به خواسته های فرد مبتلا پس از گذراندن طول درمان احترام بگذارید. به طور معمول این دوره زمانی است که فرد متوجه ابعاد بزرگی چیزی که از سر گذرانده است میشود. پیش از این فرد به طور عمیقی درگیر نگرانی های پزشکی روند درمان و کنار آمدن با عوارض جانبی بوده. و در حالی که ممکن است عزیز شما دیگر نیازی به کمک در درمان فیزیکی خود نداشته باشد، نیازمند کمک و همراهی احساسی شما باشد.
حضور داشته باشید. به یاد زمان هایی که در گذشته به یکدیگر کمک کرده‌اید باشید. این مورد می‌تواند کاری به سادگی نشستن در کنار عزیزتان در طول جلسات درمان باشد. هر کاری که می‌دانید برای هر دوی شما مناسب است را انجام دهید و از امتحان کردن فعالیت‌های جدید نترسید.
